My Life Story :3


Terima kasih SEMUA
Wednesday 11 June 2014 | 11:12 | 0 Words
Assalamualaikum!

Yoww, I was in a bad mood yesterday. Hahahaha sedih? Well, nak kata apa. Hidup penuh ujian. Manusia tak boleh lari daripada berperasaan. Apa aku boleh buat? bersyukur. Hey, Allah sayang kau. Allah uji kau. Allah rindu kau. Allah nak kau doa dia. Allah nak kau ibadat lagi. Allah nak sedarkan kau. HE LOVES YOU. Yes, bit by bit. I'm starting to realize something. Cinta Allah lebih penting. Allah comes first. Semua terjadi ada sebab. Allah.... Terima kasih :D Terima kasih atas segalanya. Aku sedar. Aku hamba yang teruk. Aku hamba tak bersyukur. Aku hamba lemah. Aku hamba munafik. Aku hamba hina. Aku hamba zalim. Aku .... tak layak nak jumpa kau dekat syurga nanti. Aku.. Tak layak bau pun syurga kau Ya Allah TT_TT Aku.. penuh dosa. Penuh maksiat. Kaki aku tak layak melangkah masuk syurga kau. Jumpa kau dekat arasy. Bergembira. Sesungguhnya, aku tak layak... Allahu


             Surf

Aku.. tak dibesarkan dengan keluarga yang berlatarbelakangkan Islam. TAK. Aku tak dilatih seperti mana yang anda semua rasa. Aku belajar sendiri. Kenal apa itu hidup. Mak aku bukan cikgu. Ayah aku pun bukan. Jadi, dulu kalau balik sekolah rendah, nak tanya apa yang aku tak faham aku tak tahu nak tanya siapa. Jadi, in the end. Aku belajar. Aku kena tahu sendiri. Hidup ni tak semua benda mak ayah kau kena ajar. Allah kurniakan kau akal. Fikir. Jadi, aku ambik inisiatif : Waktu cikgu ajar, dengar betul-betul. jangan main-main.

 Aku sedih, terharu tengok mak ayah aku keluar duit masukkan aku kelas abacus Math walaupun aku tak tahu apa function. Tapi aku tahu macam mana nak guna abacus. Aku sedih tengok mak aku hantar aku kelas berenang. Memang untuk aku, tapi mahal TT_TT Nak travel jauh. Susah. Aku tahu. Tapi, sekali lagi aku main-main. Aku berenang kejap je. Tapi kali ni aku berhenti sebab cikgu tu sakit. Tapi sebenarnya niat nak berhenti tu selalu datang TT_TT In the same time, aku masuk kelas piano. Semua ni masa zaman tadika. Jadi aku budak-budak. Jealous tengok kawan-kawan aku bahagia hujung minggu bebas. Aku tak. Aku hujung minggu ada kelas abacus, kelas renang, kelas piano la. Taekwando lah. Itu lah ini lah. Aku merungut. Aku tak tahu yuran semua tu mahal. Aku tahu. Aku tak nak. Aku tak nak. Aku malas datang kelas. Selalu ponteng. Kata pening lah. MENIPU TT_TT Aku tak sedar dulu. Aku emosi. Sekarang? Kau tahu aku menyesal. SANGAT. Dah masuk SBP mana ada peluang boleh keluar keluar pergi kelas lagi. Lapang sebelum sempit. Nikmat masa lapang aku ditarik sedikit demi sedikit. Sedih? Sangatlah sedih. Tapi, aku belajar. Ilmu takkan datang dekat kau kalau kau tak nak pun dekat ilmu tu. Yes, bila aku berhenti aku macam lupa apa yang aku dah belajar. Tak ada minat. Semua kerana terpaksa. Aku belajar dari situ. Jangan sekali-sekali tak nak dekat ilmu. Sentiasa dahagakan ilmu. Minat belajar semua benda yang baik. Baru ilmu tu boleh masuk. Sebab otak kau nak :D That way, I learned from life.

               Brave | via Tumblr
                 

TERIMA KASIH KEPADA IBU DAN AYAH YANG DAH BERKORBAN SEMUA KERANA ANAK MEREKA YANG MACAM NI. HUHUU TT_TT INSYA-ALLAH AKAN KU BALAS JASAMU DENGAN BALASAN YANG TERBAIK. TERIMA KASIH. TERIMA KASIH ALLAH KERANA TELAH MENGURNIAKAN AKU IBU DAN AYAH YANG MENYAYANGI AKU :D TERIMA KASIH. ALHAMDULILLAH.

Jadi, dekat sini aku nak tekankan. Semuaaaa. Semuaaaa yang jadi ni ada sebab. Allah dah aturkan. Dari kecik lagi ada hikmahnya. Just do what your parents want. They've always wanted the best for you, okay?


d{REEM}z.. <3



Then, malam ni punya cerita. Hahahah aku sedih. Sedih lagi sekali. Terima kasih Allah :D Kau kurniakan aku kesedihan supaya aku faham :D Kali ni sebab apa? Hahaha sebab kawan. Tak. Tak gaduh. Tak bertumbuk. tak apa semua lah. Cuma terasa. Hahaha sakit? Ya Allah, nak kata tak sakit tu tipu. Rasa macam hati ni masuk dalam paper shredder tu keluar berdarah-darah lepastu kena cincang atas board memasak tu. Hahahaa. Sakit sangat TT_TT Selama ni, aku tak wujud ke kat mata kau, sahabat? Waktu kau susah kau carik aku. Kau mintak nasihat aku. Kau tanya aku pendapat. Kadang-kadang tu sampai dua tiga kali aku pujuk kau sebab kau sedih sangat. Aku pun sedih tengok kau sedih. Tapi, bila kau gembira, aku bukan yang utama. Tak, aku tak mintak kau jadikan aku yang utama. TAK. Tapi, janganlah lupakan aku. Yes, memang sweet apa yang kau buat dengan kawan kau. Tapii.. serious aku cakap : Aku terasa gila gila dengan kau. Tu jela. Aku tak tahu nak kata apa. Aku terkilan? Yep, sangat terkilan. Huhuu TT_TT Tak pe lah, aku senyum je ea? Kau tak perlu tahu TT_TT
 " Rapatlah berdua. Biarkan aku di sisi. Melihat dengan senyuman dan tangisan. Biar hati aku sakit. Asal hati kau girang. Biar aku menangis asal kau ketawa. Biar. Let it be. Aku kuat, kan? :'D Aku boleh. Aku kuat. Kau bahagia. Aku pun bahagia. Okay, kawan? :'D "

Terima kasih jugaklah dekat seorang sahabat ni sebab sudi mendengar. Sudi menggembirakan kembali walaupun tanpa sedar dia salah seorang daripada pelaku. Huhuu TT_TT Tak pe, aku boleh tahan. Hati aku sado, kawan. Walaupun selama ni tak guna kau aku pun. Izinkan aku guna untuk detik ni. Aku masih sedih. Pasal Z? Hahaha Apa rahsia si Z ni? Kau A. Permulaan segalanya. Biarlah aku jadi Z. Pengakhir. Aku nak jadi pelengkap kepada yang awal. Yang akhir :P Hahaha merepek? Aku tak kesah. Thank you by the way.

Okaylah, dah panjang lebar aku layan perasaan ni. Huhuu TT_TT Homework time! Assalamualaikum :D

                               Be strong & curageous | via Tumblr










-Past-